J 18, 33b-37

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Piłat powiedział do Jezusa: «Czy Ty jesteś Królem żydowskim?»

Jezus odpowiedział: «Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?»

Piłat odparł: «Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Co uczyniłeś?»

Odpowiedział Jezus: «Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd».

Piłat zatem powiedział do Niego: «A więc jesteś królem?»

Odpowiedział Jezus: «Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu».

Boże królestwo jest tam, gdzie człowiek szanuje Boga i gdzie Jego prawo jest też jego miłością i prawem.

Którzy to ludzie Króla? Nie noszą mundurów ani żadnych wyraźnie widocznych emblematów. Ludźmi Króla są ci, którzy już tu na ziemi uznają, że On jest Panem. I pokazują to też swoim życiem. Jeśli jestem człowiekiem Króla, dzień Jego nadejścia i sądu nad światem będzie dla mnie dniem także mojej chwały. Nie muszę się go obawiać.

Denerwujące, że świat nie tylko nie zmierza ku lepszemu, ale potrafi porzucać wypracowane już dobro na rzecz zła. To pogląd, którym w ocenie rzeczywistości kieruje się chyba wielu chrześcijan. Ale to założenie niekoniecznie jest prawdziwe. Może trochę meandrując świat staje się tak naprawdę coraz lepszy? Trudno powiedzieć. Czytania tej niedzieli pomagają, nie rozstrzygając tego dylematu, właściwie ustawić się wobec spraw tego świata. Koncentrują się wokół prawdy o królowaniu Jezusa. Pokazują, że On kiedyś powróci i zaprowadzi na ziemi nowe porządki. Na nowej, przemienionej ziemi. Jednocześnie Ewangelia tej niedzieli jest ważnym wskazaniem jak powinien żyć chrześcijanin w świecie, który jeszcze nie jest w pełni Bożym królestwem....

Nie po naszej myśli? Spokojnie: Bóg jest mistrzem zwycięstwem taktyk. Ten, który był, który jest i który przychodzi... To Bóg. Ten, który dał początek światu, który dzieje tego świata kiedyś zakończy, ale też Bóg, który tu i teraz żyje i działa. Trzyma rękę na pulsie. To ważna nadzieja, gdy wydaje nam się, że wszystko zmierza nie w tym co trzeba kierunku. Nadzieja, bo On przecież czuwa. Widać realizuje jakiś swój plan.