Strona Akcji Katolickiej nr 1

Archidiecezji Krakowskiej

Parafii Miłosierdzia Bożego w Krakowie - Na Wzgórzach

Mili Goście ...

     Miło jest nam gościć wszystkich odwiedzających naszą stronę internetową. Opisujemy i ilustrujemy w niej wszystkie ważne informacje i wydarzenia, szczególnie dotyczących Akcji Katolickiej, choć nie tylko. Dotyczy to stałych informacji, zdarzeń, które już były, aktualnych wydarzeń oraz informacje o zdarzeniach mających nastąpić. Zawarte tutaj informacje stają się swoistym dziennikiem życia naszej wspólnoty i parafii. Witryna jest ciągle rozbudowywana, mamy nadzieję, że każdy znajdzie tutaj interesujące go pozycje. Mile widziane będą sugestie dotyczące naszych publikacji, jak również czekać będziemy na przesłanie nam propozycji artykułów, czy zdjęć.

     Zapraszamy do wnikliwego czytania naszej witryny.

O parafii ...       

     Parafia nasza położona jest w północno-wschodniej części Krakowa, dawniejszadzielnica - Nowa Huta, obecnie - Dzielnica XVII miasta Krakowa. Zajmuje terenpołożony na osiedlach: Na Wzgórzach - geog. Wzgórza Krzesławickie, Na Stoku, Grębałów, Krzesławice (częściowo). Według podziału terytorialnego Archidiecezji  Krakowskiej należymy do dekanatu - Bieńczyce.

     Nasz kościół położony jest na zboczu wzgórza przy ulicy Kocmyrzowskiej,os. Na Wzgórzach 1a.Na terenie parafii znajduje się duży cmentarz komunalny. Odpust w naszym kościele jest w drugą niedzielę wielkanocną - Niedzielę Miłosierdzia Bożego oraz w sobotę po oktawie Bożego Ciała - Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny.

    Parafia liczy około 15 000 osób.

Albert Einstein wyznał, że w przeszłości nie zdawał sobie sprawy, że każda jego uwaga zostanie wychwycona i zapisana; że będzie mieć tak wielkie znaczenie. Gdyby to przewidział, to bardziej liczyłby się z tym, co robi i mówi

Czytania:

Pierwsze czytanie: 1 Sm 16,1b.6–7.10–13b

Psalm: Ps 23

Drugie czytanie: Ef 5,8–14

Ewangelia: J 9, 1-41

EWANGELIA

EWANGELIA

Uzdrowienie niewidomego od urodzenia

J 9, 1-41

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana

Jezus, przechodząc, ujrzał pewnego człowieka, niewidomego od urodzenia.

Uczniowie Jego zadali Mu pytanie: «Rabbi, kto zgrzeszył, że się urodził niewidomy – on czy jego rodzice?» Jezus odpowiedział: «Ani on nie zgrzeszył, ani rodzice jego, ale stało się tak, aby się na nim objawiły sprawy Boże. Trzeba nam pełnić dzieła Tego, który Mnie posłał, dopóki jest dzień. Nadchodzi noc, kiedy nikt nie będzie mógł działać. Jak długo jestem na świecie, jestem światłością świata».

To powiedziawszy, splunął na ziemię, uczynił błoto ze śliny i nałożył je na oczy niewidomego, i rzekł do niego: «Idź, obmyj się w sadzawce Siloam» – co się tłumaczy: Posłany. On więc odszedł, obmył się i wrócił, widząc.

A sąsiedzi i ci, którzy przedtem widywali go jako żebraka, mówili: «Czyż to nie jest ten, który siedzi i żebrze?» Jedni twierdzili: «Tak, to jest ten», a inni przeczyli: «Nie, jest tylko do tamtego podobny». On zaś mówił: «To ja jestem».

Mówili więc do niego: «Jakżeż oczy ci się otworzyły?»

On odpowiedział: «Człowiek, zwany Jezusem, uczynił błoto, pomazał moje oczy i rzekł do mnie: „Idź do sadzawki Siloam i obmyj się”. Poszedłem więc, obmyłem się i przejrzałem». Rzekli do niego: «Gdzież On jest?» Odrzekł: «Nie wiem».

Zaprowadzili więc tego człowieka, niedawno jeszcze niewidomego, do faryzeuszów. A tego dnia, w którym Jezus uczynił błoto i otworzył mu oczy, był szabat. I znów faryzeusze pytali go o to, w jaki sposób przejrzał. Powiedział do nich: «Położył mi błoto na oczy, obmyłem się i widzę».

Niektórzy więc spośród faryzeuszów rzekli: «Człowiek ten nie jest od Boga, bo nie zachowuje szabatu». Inni powiedzieli: «Ale w jaki sposób człowiek grzeszny może czynić takie znaki?» I powstał wśród nich rozłam. Ponownie więc zwrócili się do niewidomego: «A ty, co o Nim mówisz, jako że ci otworzył oczy?» Odpowiedział: «To prorok».

Żydzi jednak nie uwierzyli, że był niewidomy i że przejrzał, aż przywołali rodziców tego, który przejrzał; i wypytywali ich, mówiąc: «Czy waszym synem jest ten, o którym twierdzicie, że się niewidomy urodził? W jaki to sposób teraz widzi?» Rodzice zaś jego tak odpowiedzieli: «Wiemy, że to jest nasz syn i że się urodził niewidomy. Nie wiemy, jak się to stało, że teraz widzi; nie wiemy także, kto mu otworzył oczy. Zapytajcie jego samego, ma swoje lata, będzie mówił sam za siebie». Tak powiedzieli jego rodzice, gdyż bali się Żydów. Żydzi bowiem już postanowili, że gdy ktoś uzna Jezusa za Mesjasza, zostanie wyłączony z synagogi. Oto dlaczego powiedzieli jego rodzice: «Ma swoje lata, jego samego zapytajcie».

Znowu więc przywołali tego człowieka, który był niewidomy, i rzekli do niego: «Oddaj chwałę Bogu. My wiemy, że człowiek ten jest grzesznikiem». Na to odpowiedział: «Czy On jest grzesznikiem, tego nie wiem. Jedno wiem: byłem niewidomy, a teraz widzę». Rzekli więc do niego: «Cóż ci uczynił? W jaki sposób otworzył ci oczy?» Odpowiedział im: «Już wam powiedziałem, a wy nie słuchaliście. Po co znowu chcecie słuchać? Czy i wy chcecie zostać Jego uczniami?»

Wówczas go obrzucili obelgami i rzekli: «To ty jesteś Jego uczniem, a my jesteśmy uczniami Mojżesza. My wiemy, że Bóg przemówił do Mojżesza. Co do Niego zaś, to nie wiemy, skąd pochodzi».

Na to odpowiedział im ów człowiek: «W tym wszystkim dziwne jest to, że wy nie wiecie, skąd pochodzi, a mnie oczy otworzył. Wiemy, że Bóg nie wysłuchuje grzeszników, ale wysłuchuje każdego, kto jest czcicielem Boga i pełni Jego wolę. Od wieków nie słyszano, aby ktoś otworzył oczy niewidomemu od urodzenia. Gdyby ten człowiek nie był od Boga, nie mógłby nic uczynić».

Rzekli mu w odpowiedzi: «Cały urodziłeś się w grzechach, a nas pouczasz?» I wyrzucili go precz. Jezus usłyszał, że wyrzucili go precz, i spotkawszy go, rzekł do niego: «Czy ty wierzysz w Syna Człowieczego?» On odpowiedział: «A któż to jest, Panie, abym w Niego uwierzył?» Rzekł do niego Jezus: «Jest nim Ten, którego widzisz i który mówi do ciebie». On zaś odpowiedział: «Wierzę, Panie!» i oddał Mu pokłon.

A Jezus rzekł: «Przyszedłem na ten świat, aby przeprowadzić sąd, żeby ci, którzy nie widzą, przejrzeli, a ci, którzy widzą, stali się niewidomymi». Usłyszeli to niektórzy faryzeusze, którzy z Nim byli, i rzekli do Niego: «Czyż i my jesteśmy niewidomi?» Jezus powiedział do nich: «Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu, ale ponieważ mówicie: „Widzimy”, grzech wasz trwa nadal».

IV niedziela Wielkiego Postu....

Chrystus rozjaśnia ciemności grzechu

IV Niedziela Wielkiego Postu nazywana jest niedzielą Lætare. To łacińskie słowo oznacza "Cieszcie się" i rozpoczyna antyfonę na wejście, przeznaczoną na dzisiejszą liturgię. Wolno dziś używać szat liturgicznych koloru różanego i ozdabiać ołtarz kwiatami.

                     Dzisiejsze czytania czytania liturgii słowa prowadzą nad do rozmyślań nad widzeniem i ślepotą, światłością i ciemnością. Bóg patrzy inaczej - poucza nas opowieść pierwszego czytania. Człowiek patrzy na to co zewnętrzne, Bóg widzi więcej. I szanse, by widzieć więcej daje człowiekowi Bóg w Jezusie Chrystusie. Kto się na niego zamyka jest ślepcem, choćby i twierdził, że widzi. Kto Go przyjmuje, kto pozwala otworzyć sobie oczy, widzi więcej. Zaczyna jakby patrzyć oczyma samego Boga.... A widząc więcej dostrzega też, co jest skarbem, a co brudem.

Czasem można patrzyć i nie widzieć. Musi się dopiero coś w człowieku poprzestawiać, by to dostrzegł. Dość często bywa tak w sprawach wiary. Właśnie o tym cudzie odzyskania wzroku – niekoniecznie przez niewidomych – są czytania tej niedzieli. Warto pamiętać, że są one dobrane tak, by stanowić kolejny etap przygotowania do chrztu (lub odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych). To właśnie chrzest można potraktować jako przywrócenie wzroku; jako oświecenie

Korespondencyjny Kurs Biblijny

Organizatorem  Korespondencyjnego  Kursu  Biblijnego  jest  Wydział Pedagogiczny Akademii Ignatianum w Krakowie.

Kursem w imieniu uczelni  kieruje ks. prof. dr hab. Zbigniew Marek SJ. Prowadzi on badania nad treściami katechezy oraz współzależnościami zachodzącymi między wychowaniem i religią. Kieruje również zespołem przygotowującym podręczniki katechetyczne. Profesor jest  także autorem m. in. książek:  Rozwój teorii religijnego wychowania dziecka w wieku przedszkolnym w Polsce w latach 1945-1990, Kraków 1994; Wychować do wiary. Zagadnienia wychowania religijnego dziecka w wieku przedszkolnym, Kraków 1996; Biblia w katechetycznej posłudze słowa, Wyd. WAM. Kraków 1998; Podstawy wychowania moralnego, Wyd. WAM, Kraków 2005; Podstawy i założenia katechetyki fundamentalnej, Wyd. WAM, Kraków 2007; J. Kochel, Z. Marek, Pedagogia biblijna w katechezie, Wyd. WAM, Kraków 2012. Współpracuje również z portalem DEON.pl, redagując dział „Pytania o wiarę”.

Celem Korespondencyjnego Kursu Biblijnego jest umożliwienie dostępu i ułatwienie zrozumienia treści ksiąg zarówno Nowego jak i Starego Testamentu. Ma ułatwiać czytanie ze zrozumieniem ksiąg Pisma Świętego. zarówno Starego jak i Nowego Testamentu. W jego materiałach nie tyle chodzi o jednoznaczne wyjaśnienie poszczególnych ksiąg, rozdziałów czy też wierszy czytanych perykop – bo to jest niemożliwe, lecz o wskazanie drogi, po której winno się kroczyć, aby je rozumieć.

Uczestnikiem Korespondencyjnego Kursu Biblijnego może być każdy zainteresowany Pismem św. Chętnym nie stawia się żadnych ograniczeń, np. wiek, wykształ­ce­nie itp.

Całość Korespondencyjnego Kursu Biblijnego można podzielić na pięć części. W każdej z nich czytamy księgi Pisma św. oraz zajmujemy się odkrywaniem ich religijnej treści.

Praca uczestników Korespondencyjnego Kursu Biblijnego polega na czytaniu wskazywanych w materiałach kursu ksiąg Pisma św. Same materiały zawierają tylko niezbędne do tej lektury wprowadzenia i komentarze. Po przeczytaniu i pracy nad treścią wskazanej księgi uczestnik kursu powinien wypełnić i odesłać na adres redakcji umieszczony na końcu każdego zeszytu kwestionariusz. Kwestionariusz ten zostaje oceniony przez kierujących kursem i odesłany z kolejnym zeszytem. Pozwala to uczestnikowi kursu mieć w miarę obiektywne rozeznanie o stopniu zrozumienia treści religijnych, jakie zawiera czytana i studiowana przez niego księga Pisma św. Ponadto przy końcu każdej części kursu (jest ich pięć) jego uczestnicy formie pisemnej opracowują jeden z podanych wcześniej tematów. Jest on związany z opracowanym wcześniej materiałem biblijnym. Osoby, które poprawnie opracowały wszystkie kwestionariusze oraz napisały wszystkie wypracowania, otrzymują dyplom ukończenia kursu. Dyplom ten nie daje jednak żadnych uprawnień zawodowych.

Istnieje także możliwość korzystania z samych materiałów bez wypełniania i odsyłania do redakcji kwestionariuszy.

Kontakt

Dodatkowe informacje można otrzymać pisząc do nas:

Zbigniew Marek SJ

ul. Zaskale 1

30-250 Kraków

„Kurs Biblijny”

e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.

W przypadku kontaktowania się drogą listowną organizatorzy proszą o dołączenie koperty z podanym adresem zwrotnym i naklejonym znaczkiem pocztowym.

Msze Święte na żywo przez internet

Msze święte na żywo po polsku
Msze święte po angielsku
Msze święte po niemiecku
Msze święte po łacinie
Msze święte po chińsku
Msze święte po chorwacku
Msze święte po czesku
Msze święte po fińsku
Msze święte po francusku
Msze święte po hiszpańsku
Msze święte po litewsku
Msze święte po portugalsku
Msze święte po słowacku
Msze święte po ukraińsku
Msze święte po włosku
Msze święte po węgiersku
Nabożeństwa na żywo
Różaniec na żywo

godz. 7:00 – TVP 1
godz. 9:00 – Polskie Radio, Program Pierwszy
godz. 9:30 – Telewizja TRWAM
godz. 10.30 – Polsat Rodzina
godz. 11.00 – TVP 1
godz. 13:00 – TVP POLONIA
godz. 19:00 – Polskie Radio, Program Pierwszy

Msze św. oraz nabożeństwa w Internecie w Archidiecezji Krakowskiej